 Ostatnio dodane komentarze: |
| Artykuł: Uprawa Pomidora |
Dzieki za informacje o zasilaniu pomidorków, ale po tych deszczach mam problem moje 4 pomidory zaczely wiednac. Czy mogę cos zrobić zal mi patrzeć na nie. Czy to choroba czy spowodowane deszczem. W namiocie oliowym jest bardzo mokro jakby wody gruntowe
tola 2013-06-30 08:01:36 |
|
| Artykuł: Uprawa Pomidora |
Witam .KAZ Pomidor to sama woda i pomidor jej potrzebuje .Podlewam ok 3 litrow na 1 pomidor prawie dziennie .Brak wody moze spowodowac opadanie kwiatow .Jezeli jest gleba bardzo wilgotna ze wzgledu na pogode to mozna ograniczyc podlewanie .Musisz
Andrzej 2013-06-28 11:18:08 |
|
| Artykuł: Choroby pomidorów |
Witam! Mam także problem ale widzę, że nikt nie odpisuje jak się go pozbyć. Na górnych partiach pomidorów (ostatnie gałązki) młode listki nagle zaczęły się skręcać a dziś po kilku dniach pojawiły się ich brązowe końcówki. Nie wiem co to może być.
marta 2013-05-31 21:20:58 |
|
| Artykuł: Uprawa Pomidora |
Witam! Pierwsze moje pomidory wychodowane na porapecie posadziłem 15 kwietnia do szklarenki.Były i tak juz za bardzo wybyjałe ze wzgledu na brak słońca .Udało mi sie wychodowac 18 sztuk .6 malinowych 4 luna reszta to słonka .Po niedzieli jade dokupic
Andrzej 2013-04-21 09:57:16 |
|
| Artykuł: Uprawa Pomidora |
Ja też od ok.6 lat uprawiam pomidorki Słonka pod folią ok. 70 szt. i w polu. Są w uprawie b. wdzięczne i przy średnim zainteresowaniu b. dobrze plonują.W ub.roku po raz pierwszy wsadziłam też Rambozo. Jestem nim zachwycona bo nie chorują w ogóle, owoce
Asia P. 2013-04-05 14:23:10 |
|
|
|
|
|
Nawożenie roślin |
Idea upraw ekologicznych w szczególny sposób odnosi się do nawożenia. Nie zawsze jednak nawożenie może oprzeć się także o nawozy mineralne. Przedstawiamy więc ogólną koncepcję nawożenia upraw, prosimy jednak o zwrócenie uwagi na nawozy ekologiczne.
Rośliny pobierają z gleby składniki pokarmowe i wodę. Niektóre składniki pobierane są w stosunkowo dużych ilościach, od kilku do kilkuset kg z 1 ha i te nazywamy makroelementami, natomiast składniki pobierane w bardzo małych ilościach, najczęściej kilka do kilkuset g z 1 ha nazywamy mikroelementami. Stąd w przypadku nawożenia konieczne zachowanie odpowiednich proporcji nawożenia. Do wzrostu i rozwoju roślin niezbędne są zarówno makro jak i mikroelementy. Do makroelementów należą: azot (N), fosfor (P), potas (K), magnez (Mg), wapń (Ca), siarka (S), dla roślin i sód (Na). Z dużej grupy mikroelementów do najważniejszych zaliczamy bor (B), miedź (Cu), mangan (Mn), molibden (Mo), cynk (Zn), kobalt (Co). Makroelementy są podstawowym materiałem budulcowym tkanek roślinnych. Wzrost roślin może być zahamowany wskutek niedoboru makro-elementów, lub z powodu ich nieprzyswajalności dla roślin, albo z powodu nieodpowiedniego wzajemnego stosunku ilościowego tych składników w glebie. Niekorzystnie na plonowanie roślin oraz na wartość plonu wpływa również niedobór przyswajalnych form mikroelementów.
W glebie występują na ogół wszystkie składniki potrzebne roślinom, jednak wskutek wieloletniego zbierania plonów następuje stopniowe zubożanie gleb.
Niezbędne jest zatem uzupełnianie zapasów, w pierwszej kolejności makroelementów, a następnie również mikroelementów. Im większe plony, tym bardziej niezbędne jest uzupełnianie zapasów składników pokarmowych w glebie.
Dostarczanie składników pokarmowych roślinom uprawnym nazywamy nawożeniem.
Jeśli nawożenie jest racjonalne, to znaczy jeśli składniki pokarmowe dostarczane są roślinom w optymalnych ilościach i we właściwej proporcji, to po prawidłowym wykonaniu pozostałych zabiegów agrotechnicznych możemy uzyskiwać coraz większe plony. W rolnictwie polskim obecnie 50-70% zwyżek plonów uzyskujemy głównie dzięki nawożeniu, a pozostałe 30-50% przypada na inne czynniki agrotechniczne, jak poprawa właściwości odmian roślin uprawnych, ochrona roślin itp. Składniki pokarmowe stosowane w nawozach organicznych i mineralnych wpływają także na jakość plonu. Azot wpływa na wytwarzanie dużej ilości zielonej masy, zwiększa też zawartość białka w roślinach. Fosfor jest niezbędny do prawidłowego wykształcenia nasion, np. zboża dobrze nawożone fosforem wytwarzają duże ziarniaki, przez co podnosi się jakość ziarna i jego plon. Potas jest niezbędny do nagromadzania się cukrów i skrobi, dlatego pod rośliny okopowe stosujemy duże dawki nawozów potasowych. Magnez reguluje procesy fotosyntezy w roślinie. Wapń wpływa na zawartość tłuszczów w roślinach, i dorodność bulw i nasion różnych roślin.
Ilościowe zapotrzebowanie roślin na składniki pokarmowe nazywamy wymaganiami pokarmowymi, a ilość nawozów niezbędnych do pokrycia tych wymagań nazywamy potrzebami nawozowymi. Wymagania pokarmowe i potrzeby nawozowe roślin zwykle nie są identyczne. Na przykład rośliny motyIkowe mają duże wymagania pokarmowe co do azotu, natomiast ich potrzeby nawozowe są w tym przypadku bardzo małe, ponieważ rośliny te wykorzystują azot wiązany z powietrza przez bakterie współżyjące z tymi roślinami. Rośliny niemotylkowe mają większe potrzeby nawozowe niż wymagania pokarmowe, gdyż wykorzystanie azotu z nawozów organicznych i mineralnych wynosi 40-60%. Inne składki nawozów mineralnych i organicz-'ch również nie są w pełni wyko ystywane; fosfor wykorzystany jest w colo 30%, potas w 60%. Dlatego potrzeby nawozowe są znacznie większze od wymagań pokarmowych, całkowita zawartość w glebie niektórych składników jest duża, nie wszystkie jednak znajdują się w formie przyswajalnej dla roślin. Zapasy azotu w glebie, w warstwie 0-20 cm, mogą wynosić kilkadziesiąt ton, znajduje się on jednak w trudno dostępnych dla roślin wiązkach organicznych, bardzo powoli zkładanych przez mikroorganizmy glebowe. Zjawisko takie występuje na glebach torfowych i innych zawierających dużo substancji organicznej, a jednak wymagających nawożenia azotem. Gleby zawierają również duże ilości fosforu (15 ton na 1 ha), potasu (5-70 ton na 1 ha), wapnia, magnezu i pozostałych składników pokarmowych. Udostępnianie tych składników roślinom jest jednak bardzo powolne, ponieważ są one związane w minerałach glebowych.
Udział w glebie składników pokarmowych w formie przyswajalnej nie przekracza kilku procent, w stosunku do ich ogólnej zawartości, a czasem jest to ułamek procenta, i tylko ta mała część ma znaczenie w żywieniu roślin. Ocena zasobności gleb polega zatem na oznaczaniu zawartości tylko przyswajalnej dla roślin formy składników.
Zasobność gleb bada się w Polsce, podobnie jak w innych krajach, metodami chemicznymi w laboratoriach. Prace te wykonywane są przez okręgowe stacje chemiczno-rolnicze, obejmujące swoim zasięgiem po kilka województw. W stacjach oznacza się zasobność gleb w fosfor, potas i magnez przyswajalny dla roślin, stopień zakwaszenia gleb (ich odczyn), a także zawartość przyswajalnych form mikroelementów - boru, manganu, miedzi, molibdenu i cynku. Zasobności gleb w azot nie oznacza się, ponieważ wszystkie gleby w Polsce wymagają pełnego nawożenia azotem i składnik ten stosuje się według wymagań gatunków, a nawet odmian poszczególnych roślin. |
|
|
| Żródło: |
Komentarze (0)Brak komentarzy do tego artykułu
|
