Nawożenie pogłówne
Nawożenie pogłówne najlepiej prowadzić w oparciu o analizę chemiczną gleby
oraz na podstawie wyglądu zewnętrznego roślin. Pomocna jest również analiza
chemiczna roślin (częścią wskaźnikową jest na ogół 5 wyrośnięty liść licząc od
wierzchołka), która informuje o skuteczności prowadzonego nawożenia. Przeciętnie
co 3- 4 tygodnie należy sprawdzać zawartość składników pokarmowych w glebie,
dotyczy to N, P, K, Mg i Ca, zasolenia i odczynu.
Do zasilania pogłównego może być wykorzystana gnojówka, zawierająca przeciętnie
0,5% N, 0,7% K, małe ilości P- 0,04% oraz mikroelementy. Przefermentowaną gnojówką, po rozcieńczeniu w stosunku 1 : 5, można dokarmiać rośliny co
3- 4 dni dawką 2- 3 litry na roślinę. Nawóz ten będzie zawierał w 1 dm3 około 100 mg N i około 140 mg K. Gnojówkę można rozprowadzić poprzez system kroplowy, jednak po dobrym przefiltrowaniu (najlepiej za pomocą samoczyszczących filtrów dyskowych lub siatkowych). Można też stosować pomiot ptasi (z ferm
ekologicznych), szczególnie, gdy występuje niedobór azotu.
|
| Podłoże do uprawy szklarniowej zapenia roślinie odżywienie na odpowiednim poziomnie. |
Odchody ptasie zawierają przeciętnie N- 1,5%, P- 0,66%, K- 0,66%, Ca - 0,5% i Mg - 0,42%.
Pomiot ptasi jest szybko działającym nawozem i może być stosowany interwencyjnie.
Do dokarmiania można używać pomiot wysuszony i sproszkowany w ilości
2 kg na 10 m2 (wysuszony pomiot rozdrabniać można na rozdrabniaczach zbożowych),
lub rozcieńczony wodą w stosunku 1 : 10 w dawce 1 - 2 dm3/roślinę co
3- 4 dni. Braki azotu możemy również uzupełnić stosując mączki z krwi. W uprawie
pomidora bardzo ważny jest stosunek azotu do potasu, który w okresie plonowania
powinien wynosić 1 : 2,5.
W przypadku niedoboru potasu rośliny można dokarmiać siarczanem potasu
w dawce 10 g/m2 co 3 dni. Jeżeli nawożenie przedwegetacyjnie wykonano prawidłowo, to w okresie wegetacji nie ma problemu z fosforem. Mogą jednak wystąpić
problemy z pobieraniem fosforu, szczególnie w nie ogrzewanych obiektach z zimnym
podłożem i wtedy możemy dodatkowo zasilić rośliny stosując guano (z rejonów
deszczowych zawiera dużo P).
Można również przygotowując kompost, stosowany
przedwegetacyjnie, podnieść w nim zawartość fosforu poprzez dodanie
do kompostowanych materiałów mączek fosforytowych.
Stosowanie dolomitu w nawożeniu przedwegetacyjnym chroni rośliny przed niedoborem
wapnia i magnezu. W przypadku stwierdzenia niedoboru magnezu rośliny
można opryskiwać 0,3 - 0,5% roztworem siarczanu magnezu co 5 - 7 dni. Przy braku
wapnia, który między innymi objawia się suchą zgnilizną wierzchołkową owoców,
należy doglebowo zastosować kredę (węglan wapnia) w ilości 10 - 15 g na roślinę, lub
opryskać związkami zawierającymi wapń. Przy nawożeniu gleby nawozami organicznymi
nie ma problemów z niedoborami mikroelementów. W przypadku stwierdzenia
jednak ich niedoborów rośliny można opryskiwać roztworami mikroelementów. |
Ostatnio dodane komentarze: 
