Cebula może być uprawiana w różnych warunkach klimatycznych pod warunkiem
użycia odpowiednich odmian. Ma duże wymagania świetlne i tylko w upra-
wie na szczypior lub w czasie pędzenia może rosnąć w lekkim zacienieniu. Bardzo
silnie reaguje na długość dnia. W naszym klimacie, do uprawy z siewu lub sadzenia
wiosennego, wykorzystuje się odmiany dnia długiego, tzn. tworzące zgrubienia
cebulowe, jeśli długość dnia wynosi co najmniej 15 - 16 godzin. W uprawie
z siewu letniego, na przezimowanie, stosuje się odmiany dnia krótkiego lub pośredniego,
wytwarzające cebule już podczas 12-14 godzinnego dnia.
Wymagania cieplne cebuli zależą od jej fazy rozwojowej. Minimalna temperatura
kiełkowania nasion wynosi 5-6oC a optymalna 18oC. Po wschodach, oraz
w okresie intensywnego wzrostu szczypioru najbardziej korzystna jest temperatura
w granicach 12-15oC, oraz stosunkowo krótki dzień. Natomiast, w okresie formowania
cebul wymagany jest długi dzień, a najbardziej odpowiednia temperatura
mieści się w zakresie 16-20oC. Temperatura 20oC lub wyższa pożądana jest
w okresie załamywania szczypioru i dojrzewania. Znacznie mniejsze wymagania
cieplne i świetlne mają odmiany przeznaczone do uprawy ozimej. W początkowym
okresie wzrostu cebula jest mało wrażliwa na przymrozki, a w uprawie
ozimej, bez okrywy śnieżnej, znosi krótkotrwałe mrozy dochodzące nawet do
-15oC. O wiele bardziej wrażliwe są rośliny starsze, które ulegają uszkodzeniom
mrozowym już w
temperaturze -1.5oC.
Z uwagi na płytki system korzeniowy cebula jest wrażliwa na niedobór wody
w glebie, w każdym okresie wzrostu, a szczególnie w okresie wschodów oraz intensywnego
przyrostu cebul, tj. od połowy czerwca do końca lipca. Susza w okresie
wschodów powoduje zmniejszenie liczby roślin na jednostce powierzchni,
a w okresie formowania cebul ograniczenie ich masy jednostkowej. W obu przypadkach
odbija się to bardzo niekorzystnie na wysokości i jakości plonu. Nadmiar
opadów w końcowym okresie wegetacji może opóźnić dojrzewanie cebuli oraz
pogarsza jej jakość i trwałość przechowalniczą.
Cebula wymaga gleb żyznych, próchnicznych, nie zaskorupiających się, wcześnie
nadających się do uprawy, dobrze zatrzymujących wilgoć, ale nie podmok
łych, klasy bonitacyjnej nie gorszej niż IVa. Szczególnie przydatne są czarnoziemy,
czarne ziemie, lessy oraz mady średnie a nie nadają się gleby bardzo ciężkie,
ilaste, podmokłe, ani też łatwo przesuszające się gleby piaszczyste, a także silnie
zachwaszczone i kamieniste.
Najlepsze warunki klimatyczno-glebowe do uprawy cebuli w Polsce, zwłaszcza
z siewu nasion bezpośrednio w pole, znajdują się w pasie środkowym, obejmującym województwa: lubelskie, mazowieckie, łódzkie, kujawsko- pomorskie,
wielkopolskie i lubuskie. Cebulę z dymki lub z rozsady można uprawiać praktycznie
na trenie całego kraju. |
Ostatnio dodane komentarze: 
