Dorosłe bezskrzydłe samice, długości
do 2mm, są koloru
zielonego. Na
końcu odwłoka po stronie grzbietowej
posiadają dwa
rurkowate wyrostki
zwane syfonami.
Całe ciało
mszycy pokryte
jest dość grubo
białą substancją
woskową, co stwarza
wrażenie, że
ciało mszycy ma
kolor popielato
zielony.
|
Jest gatunkiem jednodomnym
co oznacza, że ma jednego żywiciela.
Zimuje w stadium jaja
na głąbach kapusty. Wiosną
wylęgające się pokolenie założycielek rodu najpierw zasiedla
rzepak. Na warzywa kapustne
przelatuje w czerwcu.
Od tego okresu do zbiorów warzyw
kapustnych rozwija się na
nich dzieworodnie wydając do
8 pokoleń. Mszyce żerują w koloniach
na liściach warzyw kapustnych
bądź w różach kalafiorów
i brokułów. Opanowane liście
kapusty ulegają zniekształceniu i odbarwieniu, a roślina
jest zahamowana we wzroście.
Przy dużej liczebności tego
szkodnika w fazie rozsady, rośliny
nie zawiązują główek. zamierają. Szczególnie chętnie
żerują na kapuście głowiastej
białej, czerwonej, włoskiej
i brukselce. |
Usuwanie i niszczenie lub głębokie zakopanie
resztek roślin, na których mszyce
zimują może znacznie ograniczyć
wielkość populacji w roku przyszłym. Liczebność
mszyc istotnie ograniczają ich wrogowie naturalni występujący na polu
przez cały sezon wegetacyjny. Są to licznie
występujące beznożne, drapieżne larwy
much bzygowatych (koloru żółtego
zielonego lub różowego, długości do
20 mm), larwy i chrząszcze biedronek
oraz złotooki. Ponadto duże znaczenie
w ograniczaniu liczebności mszyc ma pasożytnicza
błonkówka Diaratiella rapae M'Intosh. Spasożytowanie mszyc jest widoczne
w postaci "wzdętych", twardych,
słomiastego koloru, martwych mszyc
zwanych mumiami. Wrogowie naturalni
w korzystnych warunkach redukują liczebność
mszyc o 90%.
W okresie nalotu uskrzydlonych mszyc na
rośliny, należy stosować Bioczos BR*
w dawce: 2-4 kostki na 1 l wody. Rośliny
opryskuje się w ilości: 1 l płynu na 10 mb
rzędu. |